Kunstenaar Joost Swarte maakte ooit een serie waarschuwingsposters voor lezers. Niet ten onrechte, lezen is niet alleen verslavend, lezen leidt ook tot meer lezen.
Zo las ik laatst een Young Adult novel waarin twee personages de hele nacht opblijven om ‘The Outsiders’ te lezen. Het was niet de eerste keer die week dat ik de titel van dat boek uit 1967 tegenkwam: in de aflevering van Supernatural die zich afspeelt op een middelbare school (s4e13), is op één van de schoolborden te zien dat het boek klassikaal besproken wordt. Bovendien is de auteur groot fan van de serie en was ze figurant in een aflevering van seizoen 7 (aflevering 6, ze is één van de diner guests).
Niet zo verwonderlijk als je je realiseert dat één van de grote thema’s in ‘The Outsiders’ de band tussen broers is en hoe zij samen, zonder ouders, het moeten zien te redden onder moeilijke omstandigheden. En niet zonder de nodige ruzie. Dat moet Supernatural-kijkers bekend in de oren klinken.
The Outsiders is een Young Adult Novel avant la lettre, de auteur was zelf nog maar 17 jaar oud toen ze het schreef. Hoofdpersoon is Ponyboy (ja, zo heet hij echt), die samen met zijn twee oudere broers in Oklahoma woont. Hij en zijn broers zijn Greasers, dat wil zeggen dat ze lang haar met gel erin hebben en in een bepaald deel van de stad (Tulsa) wonen. En dat ze elk moment besprongen kunnen worden door Socs (kakkers) die zin hebben om te vechten.
Op een dag loopt een gevecht uit de hand en ontvluchten Ponyboy en zijn vriend Johnny hun stad.
Zo vervelend als ik ‘The catcher in the rye’ vond, zo positief heeft The Outsiders me verrast. Mooi schrijven over ellende en de lezer met een goed gevoel achter kunnen laten, dat is een kunst. Een terechte klassieker.
