Het komt niet vaak voor dat ik het werk van een witte mannelijke auteur bespreek. Op mijn blogpagina besteed ik expres vooral aandacht aan werk van vrouwelijke schrijvers en auteurs van kleur, juist omdat daar in de traditionele media minder aandacht voor is. Maar begin dit jaar ben ik lid geworden van de Bookclub van het vegan café bij mij in de buurt en het eerste boek dat we samen hebben gelezen is ‘Prophet Song’, de winnaar van de Booker Prize 2023.
Op basis van het omslag en het feit dat de roman de presigieuze prijs heeft gewonnen, had ik verwacht dat het een zware dobber zou worden. Niet iets waar ik per sè op zat te wachten want tien dagen voor de bijeenkomst van de leesclub was ik geopereerd. Maar ik zag er erg naar uit om lid te zijn van een leesclub, dus ik had mezelf een schema opgelegd met een minimum aantal bladzijden die ik per dag moest lezen. Maar dat was nergens voor nodig: het onderwerp was zwaar maar de roman zelf toegankelijk. De vrouwelijke hoofdpersoon is sympathiek en geloofwaardig, niet iets wat elke mannelijke auteur voor elkaar krijgt.
Eilish Stack is een wetenschapper, moeder van vier kinderen waarvan de oudste een adolescent is en de jongste nog een baby. Op een avond staan er twee leden van de GNSB, de recent opgerichte Ierse Geheime politie, voor de deur: ze komen voor haar man omdat hij lid is van de vakbond voor leraren. Om niet nader genoemde redenen is de noodtoestand in het land uitgeroepen waardoor de rechtstaat niet meer is wat de burgers gewend waren. Basisrechten zijn geschrapt en het land vervalt in chaos. Eilish probeert wat rest van haar gezin te beschermen en bij elkaar te houden als haar man verdwijnt.
Kim in de pen blogt 