Dierenpraktijken | Kim in de pen blogt

Posts Tagged ‘Dierenpraktijken’

column Dierenpraktijken najaar 2021

Posted in Huisdier, Tekstbureau, tagged Dierenpraktijken, kooikerhondje, kooikerhondje Roemer on 7 september 2021| Leave a Comment »

Voor betere kwaliteit klik op de link onderaan

document_2021-09-06_144924 Download

Read Full Post »

Afscheid van een superheld-Dierenpraktijken

Posted in Huisdier, Tekstbureau, tagged #anythingcanhappentuesday, Dierenpraktijken, kat on 13 april 2021| Leave a Comment »

Voor Dierenpraktijken schreef ik over het afscheid nemen van je huisdier. Je leest het hier:

document-2021-04-12-133431-1 Download

Read Full Post »

Column Dierenpraktijken najaar 2020

Posted in Huisdier, tagged Dierenpraktijken, hond opvoeden, hondje Foei, puppy on 20 oktober 2020| Leave a Comment »

Door een foutje van de zetter heeft deze column dezelfde titel als die van het voorgaande kwartaal. De juiste titel moet zijn ‘Het hondje ‘Foei”.
Je leest hem hier:

2020-10-19-124958 Download

Read Full Post »

Dierenpraktijken zomer 2020

Posted in Huisdier, tagged asieldieren, columnist dieren, coronavirus, Covid-19, Dierenpraktijken, huisdieren on 25 augustus 2020| Leave a Comment »

Vele huisdieren zijn al maanden in de zevende hemel. Je leest er alles over in mijn column voor Dierenpraktijken: 2020-08-24-134525

Read Full Post »

Mensen zijn rare dieren-column Dierenpraktijken voorjaar 2020

Posted in Huisdier, Tekstbureau, tagged #anythingcanhappentuesday, Australische brandweermannen, Dieren, Dierenpraktijken on 12 mei 2020| 1 Comment »

Mijn meest recente column voor Dierenpraktijken, over de raarste diersoort van deze aardbol, lees je hier: 2020-05-11-134557

Read Full Post »

Column Dierenpraktijken voorjaar 2019

Posted in Huisdier, Tekstbureau, tagged Dierenpraktijken, hond, honden en kinderen, kooikerhondje, roemer on 12 maart 2019| Leave a Comment »

Ouder wil niet altijd zeggen wijzer… Mijn meest recente column voor Dierenpraktijken lees je hier 2019-03-11_001527

Read Full Post »

Het van Gogh-gevoel

Posted in Tekstbureau, tagged Dierenpraktijken, moeilijke naam, naam, naammet een grapje, tekstbureau, Tekstbureau Kim in de pen, Van Gogh on 5 maart 2019| Leave a Comment »

Er is een reden waarom Vincent van Gogh zijn werk steevast signeerde met alleen zijn voornaam: hij wist heel goed dat buitenlanders ‘Van Gogh’ niet uit konden spreken. En misschien ook wel dat ze dénken dat ze het wel kunnen. Zelf raak ik steevast in de war als ik op Facebook allemaal memes of woordgrappen tegenkom die uit gaan van het feit dat ‘Van Gogh’ moet worden uitgesproken als van go (als in Engels voor busje ga).
Ik vind ze vervolgens ook niet grappig want ze zijn gebaseerd op een feitelijke onjuistheid en houden domheid in stand. Bovendien heeft de goede man nog zó zijn best gedaan om dit soort dingen te voorkomen (hij was een visionair, hij wist dat er ooit memes gemaakt zouden worden).
Toen ik een naam moest verzinnen voor mijn tekstbureau wilde ik doen wat Vincent ook deed, en wel om dezelfde reden: neem alleen je voornaam, je achternaam is te moeilijk. Bij mij niet alleen omdat mijn achternaam moeilijk uit te spreken is voor buitenlanders, maar ook omdat het lastig onthouden is. Daarom zet ik onder de stukjes die ik schrijf niet mijn voor- en achternaam, maar gewoon ‘Kim in de pen’.
Helaas is dat misgegaan bij een artikel voor Dierenpraktijken, daar staat dus mijn naam bij, en niet die van mijn bedrijf. Nu verwacht ik geen memes die niet kloppen omdat ze zijn gebaseerd op een verkeerde aanname, maar ik denk ook niet dat iemand mijn naam gaat onthouden…

Read Full Post »

Dweil

Posted in Huisdier, Vrijdag columndag, tagged #vrijdagcolumndag, column kooikerhondje, Dierenpraktijken, hond Roemer, kooikerhondje, kooikerhondje Roemer, roemer, vrijdag columndag on 1 februari 2019| Leave a Comment »

Als hij zich verveelt komt mijn hond me zijn speelgoed brengen. Na een uurtje geconcentreerd schrijven ligt er vaak een hele berg naast mijn bureaustoel. Onlangs had hij een keurig stapeltje gemaakt met een trektouw onderop en bovenop zijn lievelingsspeelgoed: een blauwe ring. Ertussen lag ook nog zijn ‘kopkussen’, het kussen dat ik naast de postzak leg waar hij op slaapt maar dat vreemd genoeg altijd aan de wandel gaat want ik kom het op verschillende plekken in de woonkamer tegen.
Het brengen van speelgoed om aandacht te vragen is op zich vrij normaal hondengedrag, maar Roemer doet er een schepje inlevingsvermogen bovenop. Hij brengt niet alleen zijn eigen speelgoed, maar ook dingen waarvan hij denkt dat ik het leuk vind om ermee te spelen. Zo had ik, vlak voordat ik ‘toch écht aan het werk moest’ even de vloer gedweild en was ik waarschijnlijk op een gegeven moment afgeleid en maar aan het werk gegaan, waardoor de dweil nog in de kamer lag. Die belandde dus ook op de stapel speelgoed.
Niet echt mijn hobby, vriendje, maar bedankt.
Van de week ging hij nog een stapje verder en probeerde hij één van de dumbells die in een hoek van de kamer liggen op te pakken. Het ding weegt drie kilo dus hij liet het van schrik weer vallen. Om het binnen een minuut opnieuw te proberen. Ik zei nog ‘nee’, maar dat is vrij zinloos als een stier (van sterrenbeeld, het is een hond, maar hij is dus ook een stier) zich eenmaal iets in zijn hoofd heeft gehaald.
Hij bleef het proberen, ondanks mijn waarschuwingen. Drie kilo in je bek als je er zelf maar 12 weegt is niet niks. En eventjes dacht ik dat hij het opgegeven had, maar toen ik thee aan het drinken was met mijn vader hoorde ik ineens een dreun. Er lag een dumbell naast mijn voeten. ‘Hier, dat ding waar jij om de dag mee speelt’. Goh, bedankt.
Gelukkig luidt het gezegde ‘je bent wat je eet’ en niet ‘je bent het speelgoed dat je hond je geeft’, dus ben ik nu havermout met banaan en chocola en geen dweil met een dumbell.