We stonden aan de balie van de dierenarts en kregen te horen dat we twee hondjes een week lang medicatie moesten geven. Ze schelen ongeveer drie kilo in gewicht, dus moest de één moest elke dag 2 hele pillen en driekwart pil en de andere moest drie pillen en een kwart pil.
De assistente zei had het handig was om een aardappelschilmesje te gebruiken. Maar wij hebben helemaal geen aardappelschilmesje. Wij schillen namelijk geen aardappels…geloof ik…en anders hebben we dunschillers en daar heb je niet zo veel aan als het om pilletjes gaat.
‘We hebben een speciaal pilsnijdertje’, zei ik. En dat is ook zo: een heel handig guillotine-achtig apparaatje.
‘Geen idee waar die is’, zei de mijnheer met wie ik woon.
‘Gewoon op het plantje met de theeblikken’, zei ik. Dat klinkt onlogisch, maar daar staat ook de medicatie voor Roemer. De mijnheer keek me aan met een blik die zei ‘ik waag dit te betwijfelen maar na 15 jaar verkering weet ik beter dan dit hardop te zeggen want dan moet ik toekijken hoe jij al die theeblikken uit de kast pakt en er dan achter vandaan een blauw guillotine-achtig apparaatje pakt.’
Eenmaal thuis ging ik naar de keuken, voorschoof een paar theeblikken en pakte het blauwe pilsnijdertje. Ik legde het op het aanrecht, naast de pakjes met pillen die we van de dierenarts hadden meegekregen.
Een uur later zegt de mijnheer heel triomfantelijk ‘Ik heb het pilsnijdertje gevonden, lag op het aanrecht!’
En ik weet dat hij een grap maakt, maar ik moest er toch even aan denken dat dit een patroon is dat zich vaak herhaalt: mannen die denken iets te vinden. Columbus die denkt de Verenigde Staten te hebben gevonden. Alle mannelijke leden van de Geological Society of London, die de vondst van een plesiosaurus gaan bespreken, zonder te erkennen dat deze door Mary Anning is gevonden en opgegraven. Of wat dacht je van de Nobelprijs voor Geneeskunde, toegekend aan James Watson, Maurice Wilkons en Francis Crick. Ze kregen die omdat ze de structuur van DNA hadden ‘ontdekt’. Ze zeiden er alleen niet bij dat ze die hadden ‘ontdekt’ in een afgesloten la van het bureau dat behoorde aan Rosalind Franklin. In die la lagen namelijk foto’s die zij gemaakt had. Op die foto’s is duidelijk te zien dat DNA de vorm van een dubbele helix heeft. Maar ja, ze vonden haar niet aardig (ze wilde waarschijnlijk geen koffie voor de mannen halen omdat ze wel iets beters te doen had), dus waren ze even vergeten waar ze het antwoord op de wetenschappelijke vraag ‘gevonden’ hadden.
Mannen die dingen ontdekken
27 oktober 2023 Door kimindepen
Plaats een reactie