Feeds:
Berichten
Reacties

Posts Tagged ‘Bambi’

Roemer is inmiddels ruim 4 maanden oud en heeft een rijk scala aan hobby’s: op de sokken van de grijze baas kauwen, aan de voeten van de rode baas liggen als die aan het werk is, achter Pippa aan rennen (door de kamer of de tuin, dat maakt niet uit), met andere hondjes spelen  en door speelhuisjes heen klimmen. Maar zijn allergrootste hobby is en blijft: door het gras rollen. Zodra hij het woord ‘vrij’ gehoord heeft kijkt hij naar de ondergrond tussen zijn pootjes. Is die groen, dan draait hij een kwartslag zodat hij met zijn schouder eerst in het gras terechtkomt. En dan maar rollen. Voor en achterpootjes in de lucht, en als je niet beter zou weten zou je denken dat hij een gelukzalige glimlach om zijn bek heeft. Vaak maakt hij ook tevreden zucht-geluidjes.
Nu ruikt gras best lekker fris, maar helaas ruimt niet élke hondeneigenaar de drollen van zijn of haar troetelkind op. Tel daarbij op dat Roemer pas geleden in de sloot is gerold (of gestapt, ik geef toe: ik keek één seconde de andere kant op) en u begrijpt dat hij niet heel erg fris rook toen hij

Ze zijn iets met me van plan, maar wat....

afgelopen zondag tijdens een wandeling op landgoed Elswout weer kletsnat werd van de regen.
Tijd om dit varkentje…eh: pupje, te wassen. Omdat ik voor mijn puppekind natuurlijk wel het beste wil, heb ik eerst uitgebreid gesnuffeld op de website Winkel voor Dieren. Daar was de keuze snel gemaakt. Net als de meeste tekstschrijvers houdt het roodharige baasje van Roemer wel van flauwe woordgrapjes én ze houdt van mooie en grappige vormgeving. Shampoo van Pet Head moest het dus worden. De ‘Fears for Tears’ variant is volgens de website extra mild en daardoor ideaal voor puppy’s. Bovendien is de fles blauw, past perfect bij een klein jongetje (ook al heeft deze dan 4 pootjes).
Als de fles (zeer snel) arriveert blijkt de shampoo ook heel erg lekker te ruiken: naar groene appel en kiwi. Dat is Roemer met me eens, want als ik hem aan de fles laat snuffelen probeert hij gelijk of zijn hele neus er in past. En als dat niet blijkt te kunnen wil hij de fles in zijn bek nemen. Dat is nu ook weer niet de bedoeling…
Maar het geeft goede moed, en dus neemt vriend de eerstkomende zondag de pup op de schouders en neemt hem mee naar de badkamer. Roemer vind het wel spannend, hij is wel eens boven geweest maar als ik het me goed herinner is dit pas de 5ekeer. En de eerste keer dat hij in de glibberige douchebak staat. Zijn houding en

Hoezo, ik stonk een beetje?

gezichtsuitdrukking (of heet dat snuituitdrukking?) doen me erg denken aan Bambi op het ijs. Maar eng vindt hij het niet. Ook niet als vriend de douchekop pakt. En ook niet als hij die aanzet.
Zelfs niet als hij de vacht van onze viervoeter nat maakt. En ook het inzepen is geen enkel probleem. De badkamer ruikt lekker naar appeltjes en kiwi en hondje knapt er ook van op. Nu zijn vacht zo nat is lijkt hij wel wat op een Beagle zie ik door de lens van de camera.
Het afdrogen vindt Roemer ook een feest, helemaal als we ‘O, wat ben je mooi!’ voor hem gaan zingen: hij begint te kwispelen.
Als ik die avond mijn neus in zijn vacht steek kan ik niet zeggen dat hij nog steeds naar een smoothie ruikt (maar dan kan ook aan mij liggen: ik ben verkouden), maar gewoon puppy ruikt ook lekker. Het valt me wel op dat zijn vacht er heel goed uit ziet en heel erg zacht is.

Altijd al fan geweest van Snoopy en nu lijk ik op een Beagle!

Goedgekeurd dus, deze Pet Head shampoo!

Pet Head Fears for Tears Hondenshampoo €17,95 (plus €2,- verzendkosten)

Inzepen is geen probleem

 

 

Read Full Post »

Als Crohnpatiënt lees ik nog wel eens iets op het toilet. En dat is dan nog zwak uitgedrukt. Ik breng er dagelijks behoorlijk wat tijd door (misschien nog wel meer tijd dan aan de eettafel), dus kan ik die tijd net zo goed gebruiken om een beetje op de hoogte te blijven. Mijn roddels haal ik uit de Grazia, boekentips lees ik in ésta en foto’s van mooie interieurs zie ik in de Flair. In het laatste tijdschrift las ik deze week een interview met een vrouw die een feeks als schoonmoeder had. Het mens presteerde het zelfs om haar expres aan te spreken met de naam van de ex-vriendin van haar vriend. Nou, ik mag dan wel Crohn hebben, ik heb in ieder geval een schat van een schoonmoeder!
Soms denk ik wel eens dat ze perfect is; grappig, slim én lief. De ideale oma voor de kinderen die ik ooit nog eens hoop te krijgen. Er is maar één klein puntje waardoor ik wel eens mijn twijfels heb. En dat heeft te maken met het zingen van vriendlief Arie.
Het komt regelmatig voor dat ik in de woonkamer achter de computer zit te typen en ik vanuit de keuken het volgende hoor: “Want een vlíe vla vliegende ólifahant, dat is toch een beetje te gek.”  Ik verwachtte dat het na twee regels op zou houden, maar hij kende het liedje van voor naar achter en van binnen naar buiten. Ik vang nog iets op in de trant van “Dat kan toch niet man, was je dronken misschien?” En vraag me even af of dit bij vriend ook het geval is.
Vreemder nog wordt het als op de eerste lenteochtend de zon door het gordijn van de slaapkamer schijnt. “Lente! Bah! Elk jaar hetzelfde gedonder!” roept vriend hartgrondig. Met de slaap nog in mijn ogen kijk ik hem niet-begrijpend aan. “Dat zegt pappa Oehoe, in Bambi” verduidelijkt hij. Uilig kijk ik hem aan. “Ja, want die is jaloers omdat alle andere dieren in het bos een vriendje of vriendinnetje hebben…” Ik draai me nog maar eens om, op het moment kan ik niet echt meevoelen met pappa Oehoe.
’s Middags in de tuin van mijn schoonzusje krijg ik het hele verhaal nóg een keer voorgeschoteld, maar dan in stereo. Schoonzus doet de stem van Stampertje: “Pappa Oehoe wakkerrrr worden!” Zwager en ik trekken een wenkbrauw op en nemen nog maar een colaatje.
Het blijft vreemd, waar hij zijn sleutels heeft gelaten of een verhaal dat ik gisteren heb verteld, vriend kan het met geen mogelijkheid reproduceren, maar hoorspellen die hij jaren geleden heeft gehoord die komen er vloeiend en vlekkeloos uit…
Nu weet ik dat mijn schoonmoeder in de tijd dat mijn vriend de juiste leeftijd had om geïnteresseerd te zijn in de plaat van Bambi werkte als leerkracht. Daarom was ik even bang dat ze hem hele dagen alleen thuis liet met het hoorspel van Bambi op repeat. Vriend heeft me verzekerd dat dat niet het geval was. En dat platen niet op repeat kunnen. Eventjes was ik gerustgesteld, maar nu hoor ik vanuit de keuken de flop van Sieneke Sjalali sjalala…… Geeft me dan maar Dumbo en pappa Oehoe!

http://www.kimindepen.nl

artwork: Bart Zwemmer en Walt Disney

De 100e lezer won een ‘nostalgische attentie’. Deze is gewonnen door Gerdina. Van harte gefeliciteerd met je prijs! Binnenkort weer een spannende wedstrijd, dus houd de site in de gaten!

Read Full Post »