Sinds ik een tablet heb speel ik vaak ’s ochtends tijdens het ontbijt een spelletje wat een beetje neerkomt op een veredelde versie van drie op een rij. Vier op een rij is beter, dan krijg je een vuurpijl en bij vijf op een rij een bommetje. Voordat je aan het spel begint kun je boosters inzetten: twee bommetjes, een staaf dynamiet of een rainbow blast die alle figuurtjes van één bepaalde kleur van het bord af zal blazen. Kortom: als je een booster gebruikt gaat het allemaal net iets makkelijker. Bereik je sneller je doel.
Eigenlijk het tegenovergestelde als mijn ervaring met de covid-booster. Die zorgt ervoor dat dingen juist moeilijker en langzamer gaan. Ik heb er een soort anti-boost van gekregen.
Ik heb ruim twee weken geleden die prik gekregen en inmiddels ben ik dan wel af van de griepverschijnselen, pijnlijke arm, enorm pijnlijke klieren in mijn oksel en mond vol aften, maar ik ben nog niet terug naar ‘mijn normaal’. Ik kan nu kiezen tussen: tot 11 uur in mijn bed liggen óf om half negen wakker worden, om 10 uur opstaan en tussen ontbijt en lunchtijd al helemaal uitgeput zijn. Ik heb last van hoofdpijn en duizelingen van vermoeidheid.
‘Lekker, zo’n booster’, zei de mijnheer hier in huis.
‘Ja, dankzij die booster mag ik weer overal naartoe, maar heb ik de puf niet om daadwerkelijk iets te ondernemen.’
Ik hoop dan ook dat dit de laatste keer was, maar ik heb ook al vernomen dat het eerste geval van vogelgriep bij een mens al geconstateerd is…
