Doughnuts en een postzegel

In januari van het jaar 2020 kwam de Canadese premier Justin Trudeau in de problemen omdat hij doughnuts bij de ‘verkeerde’ winkel had gekocht. Laat dat even op u inwerken. In plaats van een mega-order te plaatsen bij een groot bedrijf zoals Tim Hortons, had hij doughnuts voor zijn medewerkers gekocht bij een zelfstandige luxe-bakker. Je weet wel, het soort zelfstandige dat het extra moeilijk heeft tijdens een pandemie. Om deze faux pas te vertalen naar Nederland: hij had zijn tompoucen niet bij de HEMA gekocht maar bij een klein bakkerijtje dat geen onderdeel was van een keten.
In de Verenigde Staten keken ze met afgunst naar deze ‘doughnutgate’. Hadden ze daar maar zulke schandalen. Hadden ze maar een leider die ‘te dure’ snacks kocht in plaats van een corrupte vrouwenverkrachter.
En toen keerde het tij en kregen ‘we’ president Biden. En ze probeerden het nog: ze beweerden dat Joe Biden te vaak aan het haar van vrouwen ruikt, maar het zal me roesten. Als president Joey aan mijn haar wil ruiken vind ik dat best. Want de geschiedenis zal leren of hij één van de beste presidenten is die de VS gekend heeft, wat voor mij wel vaststaat is dat hij één van de beste mensen is die ooit president van dat land is geweest. Because he cares.
En nu pas realiseer ik me hoe snel het weer went: een áárdig persoon met het hart op de goede plek in het Witte Huis. Want ik ben nu een beetje boos. Vanwege een postzegel.
In juni is het Pride-Month in de VS en op de eerste maandag van deze maand werd er een postzegel onthuld door First Lady dr. Jill Biden. Een postzegel met daarop een portret van de allergrootste homofobe Karen die het land ooit gekend heeft: Nancy Reagan. Voor iedereen die niet weet waarom Nancy Reagan ‘one of the OG Karens’ is: lees het boek ‘Love that Story’ van Jonathan van Ness er maar op na. In één van de essays in het boek is te lezen hoe zij en haar man als het graf zwegen over de AIDS pandemie en ze een goede vriend, Rock Hudson, liet vallen als een baksteen toen hij ziek bleek te zijn. Er kwam een punt waarop één telefoontje van haar zijn leven had kunnen verlengen of zelfs redden. Ze deed het niet. Zij en haar man hebben duizenden doden op hun geweten. Dan verdien je geen postzegel. Zeker niet in Pride Month. Wil je een vrouw op een postzegel? Dan stel ik graag Elizabeth Taylor voor, oprichter van de AIDS foundation.

Read Full Post »

Red, white and Royal Blue-Casey McQuiston

Soms staat er achterop een young adult boek een tekstje: not suitable for younger readers. Een waarschuwing…ik noem het een aanbeveling want als dat erop staat weet je dat het spicey gaat worden. ‘Red White and Royal Blue’ heeft zo’n waarschuwing niet, dus verwachtte ik een lief romantisch verhaal te lezen in de trant van ‘Simon vs the homo sapiens agenda’ of ‘They both die at the end’: vol onzekerheid, smachten en als het goed komt een kus aan het einde.
Nou, buckle up Buttercup, het gaat er een stuk heftiger aan toe.
Hoofdpersoon Alex Claremont-Diaz is de zoon van de eerste vrouwelijke president van de Verenigde Staten, een democraat uit Texas die na de tweede termijn van Obama verkozen werd (oh what a wonderful world). Hoewel Alex en zijn zus al volwassen zijn wonen ze in het Witte Huis. De ideale plek om te wonen voor Alex die niet kan wachten om in de voetsporen van zijn ouders te treden (zijn ouders zijn gescheiden, zijn in Mexico geboren vader is gouverneur van Californië). Samen met de kleindochter van de Vice-President vormen ze de White House trio: mooi, jong en intelligent en de lievelingen van de media (waaronder natuurlijk de roddelpers).
Er is eigenlijk maar één probleem: Alex heeft een gloeiende hekel aan prince Harry. Een hekel dat stamt uit een tijd van nog voor het presidentschap van zijn moeder toen ze elkaar tegenkwamen op de Olympische Spelen. En misschien van nog wel veel eerder toen Alex Harry in de tienerbladen van zijn zus zag staan. Met zijn arrogante hoofd. En nu moet Alex acte de presence geven op het huwelijk van diens oudere broer Phillip.
En dat gaat nogal mis. Heel erg mis. Zo mis dat de PR-mensen er iets op moeten verzinnen: een ‘nee hoor, we zijn hele goede vrienden’-bromance tour voor de pers. Met als uiteindelijk gevolg dat het op een hele andere manier uit de hand gaat lopen.
‘Red White and Royal Blue’ is grappig, verslavend, steamy en vol levenslust. Een heerlijk boek dat al door velen verslonden is. Het zal ongetwijfeld niet lang duren voordat dit verfilmd wordt dus doe ik bij dezen graag mijn casting-suggesties van de hand:
Alex-Rob Raco
Henry-Harrison Osterfield
Oscar Diaz-Henry Ian Cusick
Ellen Claremont-Jessica Chastain
Rafael Luna-Oscar Isaac
Shaan Srivastava-Ray Panthaki

Het enige wat ik niet zo goed begrijp is de tagline: What happens when America’s First Son falls in love with the Prince of Whales? Henry is niet de oudste zoon, en de titel gaat toch alleen naar de heir apparent van het Britse koningshuis?

Read Full Post »