‘Dog live in the now’, zegt Cesar Milan regelmatig met de nodige stelligheid, maar die heeft waarschijnlijk nog nooit met een kooikerhondje van doen gehad. We moesten vandaag met Roemer op controle bij het UMC, waar hij een jaar (!) geleden twee nachtjes heeft moeten blijven. Zijn peperdure zomerkamp noemden we het.
Dit keer hoefde hij helemaal niet op zomerkamp, er moest alleen even bloed worden afgenomen zodat de specialist kon bepalen of de spiegel van de medicatie die hij tegen epilepsie heeft nog goed was. Maar dat wist Roemer natuurlijk niet.
Hoewel we vorig jaar te horen kregen dat ie lief en vrolijk was tijdens zijn verblijf, vond hij het overduidelijk niet voor herhaling vatbaar. Vanaf het moment dat we binnen waren wilde hij ons weer naar buiten sleuren.
Toen de mijnheer zijn tuigje even af deed zodat de assistente zijn chip kon scannen zag hij dan ook zijn kans schoon en rende door de ontvangsthal in één rechte streep naar de schuifdeuren. Hij had al gezien hoe die werkten: gewoon op af lopen, dan even wachten en als ze open gaan snel doorlopen naar de volgende.
In een mum van tijd stond hij op te parkeerplaats, ogenschijnlijk op zoek naar een lift naar huis. Toen die zich niet leek aan te dienen ging ie maar weer met ons mee.
Die Cesar Milan kletst dus maar wat en met Nina Ottosson hebben we ook een appeltje te schillen. Die spelletjes van haar zorgen ervoor dat mijn hond nu veel te slim is…
Te slim
17 juli 2018 Door kimindepen
[…] we op maandag mee naar de dierenarts en toen deed ie een Hondini (les ook het avontuur ‘te slim’). Op dinsdag werd ik nog steeds gek van de jeuk aan mijn voet en had ik hoofdpijn vanwege de pijn […]