Wit

Toen vriend en ik besloten een pup in huis te halen heb ik ter voorbereiding zo’n beetje alle puppy-opvoed-boekjes gelezen die ik vinden kon dus nu vriend  verloofde en ik gaan trouwen heb ik allerlei boeken uit de bibliotheek gehaald met titels als ‘Handboek voor jouw bruiloft’ en ‘The Bride’s bible’. Ik weet namelijk helemaal niet hoe dat moet, trouwen. De laatste keer dat ik op een bruiloft ben geweest is meer dan 10 jaar geleden.
Ik ben zelfs na een bezoek aan het archief in Den Haag even omgelopen om bij de American Book Centre buitenlandse bruidstijdschriften te kunnen kopen want in op de Nederlandse tijdschriftenmarkt is niet veel. Ja: één blad met daarin een reportage van een voetballer die trouwde met een vrouw die zich ‘had laten inspireren door de bruiloft van Kim en Kanye’. Tja.
‘Gelukkig zijn die boekjes ook roze met een witte jurk op het omslag’, zegt vriend terwijl hij mijn oogst van de bieb bekijkt. Inderdaad ‘niet zo m’n stylo’ zoals mijn tweede getuige, vriendin Louise, zou zeggen. En daarom had ik ook die buitenlandse bladen nodig; in de Nederlandse staan uitsluitend lange witte jurken. En dat past niet bij me: ik draag nooit wit (en wie gelooft dat nog na 7 jaar samenwonen?) en ik draag ook nooit lang. Ja één keer voor een foto in Margriet, toen moest ik een lange jurk aan en toen heb ik binnen een uur drie keer op de zoom gestaan, dus dat nooit meer. Bovendien wil ik niet weten hoe snel er afdrukken van hondenpootjes op zo’n jurk komen.
Maar ook in de buitenlandse bladen is het vooral wit wat de klok slaat met af en toe de nieuwe kleur, ‘blush’ (heel licht beige-roze). En het is allemaal de schuld van koningin Victoria. Toen zij in 1840 trouwde met prince Albert koos ze voor een witte jurk en net als nu was toen ook al alles wat royalty doet gelijk ‘in’ (net zoals het nu in is om de dag en de maand hetzelfde te laten zijn als het jaar waarin je trouwt omdat Willem-Alexander en Máxima op 2-2-2002 trouwden). 
Maar hoe gelukkig dat huwelijk ook was, ik ga haar voorbeeld niet volgen want ik wil graag dat mijn echtgenoot iets langer mee gaat: prins Albert ging op zijn 42e dood aan tyfus (toen ik dit laatst tegen vriend zei stond hondje bij het horen van het t-woord op en zocht dekking in zijn karretje). Aangezien verloofde op het moment van ons huwelijk 41 is zou dat dan wel van heel korte duur zijn allemaal.
In één van de bladen (ik heb geen idee meer welke) lees ik dat het in het oude Rome gebruikelijk was dat bruidsjurken blauw waren. Dat klinkt al een stuk aantrekkelijker… En laat vriend verloofde nu helemaal weg zijn van het oude Rome.