De hemel boven Parijs-Bregje Hofstede

Om nog een beetje in de sfeer te blijven ook deze week een boek dat zich afspeelt in Parijs: de debuutroman van universitair docent kunstgeschiedenis Bregje Hofstede.
De roman vertelt het verhaal van Olivier,  universitair docent aan de Sorbonne. Tijdens één van zijn colleges kunstgeschiedenis ziet hij in de collegebanken ineens een studente die sprekend lijkt op zijn eerste grote liefde. Het is hem al snel duidelijk dat het meisje, Fie, een uitwisselingsstudente is. Dan vraagt zijn collega hem of hij een beetje op haar wil letten en haar wegwijs wil maken, waar hij aanvankelijk helemaal geen zin in heeft.
De hoofdstukken die zijn geschreven vanuit het perspectief van Olivier worden zo af en toe afgewisseld met stukken waarin de focalisatie bij Fie ligt en versies van het kunsthistorisch essay dat ze schrijft. 
Het thema oudere man en leerlinge is natuurlijk heel bekend maar Bregje Hofstede weet het te schrijven op een manier die boeit en de platgewalste paden niet nóg een keer betreed. Daarnaast weet ze Parijs te beschrijven op een manier die maakt dat het een personage wordt in haar verhaal, zoals het dat ook is in de film Before Sunrise. Het liefste zou ik over een paar weken wéér naar Parijs gaan, in de hoop dat het dan niet regent, en de routes lopen die Fie in het boek heeft afgelegd om te kijken naar de huizen waar Olivier college heeft gegeven. Want zo’n prettig leesbaar en aanstekelijk boek is het. Ik ben benieuwd naar de volgende roman van Bregje Hofstede